Marilot

Ik deel veel informatie over slaap, maar ik zal ook vertellen hoe het met mijn eigen kinderen zit.

Mijn twee lieve draken slapen heel verschillend, de een had zo veel moeite om te slapen de andere sliep met 6 weken door en werd op latere leeftijd een uitdaging.

 

Toen ik voor het eerst moeder werd, overviel mij het gevoel van verantwoordelijkheid. Ik gaf borstvoeding op verzoek (tot 8 maanden) en had geen duidelijk slaap/voeden schema. Ik deed wat ik dacht wat goed was en dat was fijn. Wanneer mijn dochter niet kon slapen, voedde ik haar in slaap. Dus ik was de hele nacht aan het voeden om haar maar rustig te houden. 

Op het consultatiebureau vroegen ze hoeveel uur zij sliep, ze was toen een maand of 4/5, ik antwoordde: 'ze slaapt 3 uur overdag en is de rest van de tijd wakker. 's Nachts is zij wakker om de 2-3 uur. Het consultatiebureau was verbaasd dat zij overdag zo weinig sliep. Ik had geen idee hoe ik daarmee moest omgaan want mijn dochter sliep nou eenmaal niet zo veel. Toen ze wat ouder was, sliep ze steeds slechter. Ze werd veel wakker en kon niet zelfstandig in slaap komen. Mijn man en ik probeerde alles, van laten huilen, tot eindeloos wiegen, extra flessen en maar gewoon opstaan en de dag beginnen. 

Tot dat ik mij ging verdiepen in het slaapgedrag van haar. Ze moest leren om zelf te gaan slapen, ze moest leren dat het veilig was, dat wij altijd in de buurt zijn en dat ze het echt zelf kon (slapen). En nu zij 5 jaar oud is, slaapt ze super goed. 

 

Mijn zoon kwam 2,5 jaar later. Ik had een kraamverzorgende die zei: 'na het voeden mag hij even spelen maar daarna leg je hem in zijn wiegje'. Hij sliep binnen 6 weken door. Ik had regelmaat en hij wist waar hij aan toe was.

Maar dat veranderde, mijn zoon was een KNO-kind met veel oor problemen, waar hij bij vlagen heel veel pijn aan had. Hij sliep steeds onrustiger, werd heel veel wakker 's nachts en sliep overdag 3x toen hij 1 jaar oud was. 

Ik weet hoe het voelt om heel erg moe te zijn, ik kon mij moeilijk concentreren, had een kort lontje en ik had geen zin om ‘s avonds leuke dingen met vriendinnen te doen omdat ik wist dat ik die nacht weer slecht zou slapen. 

Totdat mijn man zei dat het genoeg was. We moesten meer regelmaat inbouwen en onze zoon leren zelfstandig door te slapen als hij 's nachts wakker was. Dat klonk makkelijker gezegd dan gedaan. 

Achteraf had ik graag gewild dat iemand mij hielp, advies gaf als ik het niet meer zag zitten of vast liep in de routine. En daar was FSI! De opleiding die ervoor zorgde dat ik zowel mijn eigen zoon in een beter slaapritme kon krijgen en waarbij ik ouders kan helpen en adviseren als zij met slaapproblemen te maken hebben. 

Nu begeleid ik gezinnen en dat is mega leuk en dankbaar. Het kost veel tijd en energie om je kindje weer in een ritme te krijgen, maar als je eenmaal door die eerste fase heen bent, zal je zien dat het beter gaat.

 

Mijn zoon slaapt inmiddels hartstikke goed. Zowel thuis als op de opvang, de nachten zijn weer onafgebroken en ik heb als moeder, vrouw en vriendin weer energie voor andere dingen. 

 

Ik hoop dat als je dit leest dat je begrijpt dat er altijd een oplossing is zodat ook jij en je gezin weer uitgerust wakker zullen worden. 

 

Liefs, 

 

Marilot